Z pozoru zwyczajna kobieta po zmroku przemieniała się w demona seksu. Dla Eriki Garzy z Los Angeles całe życie kręciło się wokół cielesnych uniesień. Do tego stopnia, że - jak sama przyznała - omal jej to nie zabiło. Po latach kobieta w końcu odważyła się podzielić z innymi swoimi koszmarnymi doświadczeniami. Wiele osób próbując wyobrazić sobie osobę uzależnioną od seksu, nie przypuszcza, że nie musi się ona bardzo różnić od innych. Erica wyglądała norm/bojownik\/mazur1234\" style=\"color: gray;\">\n\t\t\t\t\n\t\t\t\n\t\t\n\t\n\t
Asia, jedna z uczestniczek 5. Sezonu programu „Sanatorium miłości” żyła w USA przez 40 lat. Kobieta przyznała, że była uzależniona od seksu i kokainy. W nałóg wpadła przez byłego partnera.5. sezon „Sanatorium miłości” pojawi się na antenie TVP już 1 stycznia. Najnowsza edycja show spotkała się.
Jak wiadomo, uzależnić się można od wszystkiego – alkoholu, papierosów, słodyczy, kawy, seksu, a nawet zakupów. A jednak mało kto podejrzewa, że uzależniać może także… ciąża! Czy to naprawdę możliwe i czym właściwie może się objawiać tak nietypowe zjawisko?Spodziewałam się koszmaruMagda ma 32 lata, dwójkę dzieci, trzecie w drodze, a czwarte w planach. Franek ma obecnie 4 lata, Zosia 2, Marcel ma przyjść na świat późną jesienią. – Nigdy nie ukrywałam, że uwielbiam być w ciąży – przyznaje Magda. – Być może dlatego, że zanim zaszłam w nią pierwszy raz, byłam przekonana, że to najgorsze 9 miesięcy w życiu. Spodziewałam się koszmaru, więc życie zaskoczyło mnie zauważa, że dopóki sama nie przekonała się, jak to jest być przyszłą mamą, dookoła napotykała same negatywne przykłady. – Mama, siostra, przyjaciółka, sąsiadka – każda z nich z jakiegoś powodu narzekała na ten stan. Złe samopoczucie, konieczność leżenia w szpitalu, ciążowe komplikacje. Bałam się tego okresu jak ognia, dlatego długo zwlekaliśmy z mężem z podjęciem starań. Jak sama mówi, kiedy już je podjęli, zaczęli nadrabiać „stracony czas”…Ciąża działa jak narkotyk!Magda nie ukrywa, że będąc w ciąży, czuje się wyjątkowo i tak też jest traktowana. Mąż, rodzice, teściowie, sąsiedzi czy po prostu napotkane osoby – wszyscy otaczają ją troską i uwagą, dzwonią, odwiedzają, pytają czy czegoś nie potrzebuje i chwalą za promienny wygląd. – To na mnie działa jak narkotyk! – śmieje się. – Uwielbiam wchodzić do sklepów z ciążową odzieżą, słuchać porad ekspedientek, dobierać dodatki. Jak przyznaje, w każdej z trzech swoich ciąż nie mogła się doczekać, kiedy brzuszek zacznie wreszcie być dobrze, pierwsza ciąża rzeczywiście może być magiczna, ale kolejne? Kiedy masz już w domu wymagające opieki szkraby, może być nieco trudniej „celebrować” ten wyjątkowy czas… – W każdej kolejnej ciąży było tylko lepiej! – wyznaje Magda. – Bo kobieta, która jest już matką, a spodziewa się następnego dziecka, zasługuje na jeszcze większy podziw i szacunek. Każdy pyta, jak sobie radzi z maluchami w tym stanie, skąd ma tyle siły i energii. A rzeczywiście ją ma? Magda przyznaje, że czasem bywa trudno, ale robi wszystko, by tego po sobie nie pokazać. Przed wyjściem na spacer – makijaż i sukienka być więc musi…Jesteś wyjątkowa – to może uzależnićCóż, trudno ukrywać, że ciąża to stan wyjątkowy. Nagle stajesz w centrum uwagi, każdy ustępuje ci miejsca (przynajmniej w teorii) i pyta o twoje samopoczucie. Świat najbliższych osób kręci się wokół ciebie. Przynajmniej do czasu porodu. Potem – zaczyna wirować wokół dziecka. Nagle spadasz z piedestału i usuwasz się na drugi plan. To może być trudne. Co więc robisz? Zaczynasz planować kolejną ciążę. – Kiedy Franek przyszedł na świat, byłam najszczęśliwszą osobą pod słońcem, ale dość mocno odczułam fakt, że wszyscy przerzucili swoją uwagę i troskę na niego. Szybko poczułam, że chciałabym zajść w ciążę jeszcze raz… – przyznaje uczucia towarzyszyły jej po urodzeniu Zosi. – Ciążę wspominam wspaniale, czas po porodzie nieco mniej… Szybko zaczęło mi brakować tego wszystkiego, co sama ciąża daje. Poczułam swego rodzaju pustkę… Wiedziałam, że to nie był ostatni raz…. Marcel przyjdzie na świat końcem listopada. Czy oprócz czekającej na niego w domu dwójki rodzeństwa może spodziewać się kolejnego? – W dzisiejszych czasach kobiety zaczynają swoją przygodę z macierzyństwem po 30-tce -zauważa Magda. – Ja mam dopiero 32 lata. Dlaczego więc miałabym ją kończyć?Choć psychologowie zauważają, że uzależnienie od ciąży nie zdarza się często, przyznają, że może się na nie „narażone” zwłaszcza te kobiety, które w dotychczasowym życiu tęskniły za brakiem uwagi, nie wyróżniały się z tłumu, choć podświadomie bardzo tego potrzebowały. Ciąża naturalnie przynosi im ową uwagę i zainteresowanie. Czy to może być groźne? Dopóki kobieta nie przecenia swoich możliwości finansowych i fizycznych – pewnie nie. – Tak, uwielbiam być w ciąży i wcale się tego nie wstydzę – przyznaje Magda. – Czy jestem od niej uzależniona? Możliwe, ale na razie raczej nie zamierzam się leczyć. Moje dzieci mają co jeść, są dobrze ubrane, co roku jeżdżą z nami na wakacje. Nic im nie rodzeństwa też im na pewno nie zabraknie…
We Włoszech na uzależnienie od opioidów cierpi 350 tysięcy osób. W Europie jest to już liczba wynosząca 1,5 miliona chorych. Ponad połowa z nich, głównie osoby młode, za późno lub wcale nie poddają się odpowiedniej i dostępnej terapii. Dlaczego? Winą jest stygmatyzacja: chory wstydzi się i rezygnuje z szukania pomocy.
Pozostałe • Horoskop dzienny 30 lipca [Baran, Byk, Bliźnięta, Rak, Lew, Panna, Waga, Skorpion, Strzelec, Koziorożec, Wodnik, Ryby], • Podejrzliwe znaki zodiaku. Mają problem z zaufaniem. Ciężko im stworzyć długotrwałą relację, • Justyna Steczkowska wyjechała na urlop. Narzeka na tłumy i wysokie ceny, • Roksana Węgiel w tym stroju kąpielowym wygląda "jak milion dolarów". Podobny kupisz już za 19,99 zł, • Zwykle ją pijesz, dziś dzięki niej pozbądź się siwizny bez farbowania! Kosztuje tylko 3 zł, • Chodzi na zakupy w obcisłych sukienkach. Inne kobiety zabijają ją wzrokiem, • Mąż od lat nie chce uprawiać z nią seksu. "Twierdzi, że to wyimaginowany problem", • Nigdy nie rób tego w publicznej toalecie. Skutki mogą być tragiczne, • Będzie druga waloryzacja emerytur 2022? Rząd nie pozostawia wątpliwości. "Ja im już w nic nie wierzę", • Matka zgwałconej 14-latki zabrała głos. Emocje były tak silne, że zasłabła. "Kiedyś powiem więcej", • Agnieszka Włodarczyk zdradziła, gdzie kupuje ubrania. "Obrzydza Was to czy luz?", • Agnieszka Kotońska cała w tiulach. Gwiazda "Gogglebox" pokazała suknię ślubną, • Luksusowe obiekty pożądania, • Wykonaj prosty test. Tak sprawdzisz, czy kupujesz świeże mięso, • Pozdrowienia do więzienia, • Karolina Pisarek spaceruje ulicami Warszawy, • Jak dbać o włosy latem, kiedy je zapuszczasz? 3 ważne zasady, • "Kosmiczne kwoty". Katarzyna Bosacka porównała ceny cukru w Polsce i za granicą, • Uprawiają seks w miejscach publicznych. "Chodzi o zastrzyk adrenaliny", • Kamila Szczawińska wspomina najgorszą sesję zdjęciową. "To było obrzydliwe", Czy związki rozpoczynane w łóżku mają przyszłość? O tym w studiu Wirtualnej Polski rozmawiały: Agata Młynarska, seksuolog Monika Staruch i...Podobne.
Łapię doła i myślę, że już nikt nigdy mnie nie zechce. Chcę spróbować być sama, ale boję się, że jestem uzależniona od mężczyzn”. Przypadek czytelniczki komentują Katarzyna Miller i Suzan Giżyńska. Faceci, związki i seks często zasłaniają coś innego niż tylko samotność. Chodzi jak zawsze o ciebie, a nie o nich.
“Zaczyna się od rozładowania emocji, nieznośnego napięcia, którego osoba chora może się pozbyć jedynie poprzez akt seksualny. Z biegiem czasu okazuje się, że normalnością stają się kontakty z przypadkowymi mężczyznami, odbywanie dzisiątków aktów seksualnych dziennie i to w przeróżnych przypadkowych miejscach, w piwnicy, pod mostem… Z fizycznych konsekwencji mamy choroby układu rodnego, różnego rodzaju infekcje, wśród poważniejszych może to być HIV, kiła, WZW czy rzeżączka. Są też inne skutki – degradacja moralna i społeczna.” O seksoholizmie wśród kobiet rozmawiamy z dr n. med. Sławomirem Wolniakiem,specjalistą psychiatrii i ordynatorem Kliniki Psychiatrycznej i Terapii Uzależnień Wolmed w Dubiu. Dorota Bąk: Czy da się określić, jaki typ kobiet uzależnia się od seksu? Dr Sławomir Wolniak: Podłożem uzależnienia mogą być panujące w rodzinie relacje i to nawet w wieku dziecięcym. Te niewłaściwe mogą skutkować brakiem poczucia własnej wartości i niepewnością. Tak może dziać się np. w rodzinach, gdzie występuje choroba alkoholowa. Miałem pacjentkę, której ojciec był alkoholikiem, wszczynał w domu awantury, źle trakował dzieci. Ona, mając zaledwie 3 lata, odkryła przez przypadek, że dotykając miejsc intymnych zaczyna odczuwać przyjemność, a przestaje się bać ojca. To stało się jej mechanizmem obronnym przed ojcem rozładowywała swoje emocjonalne napięcie. W wieku 13 lat już zaczęła współżyć z mężczyznami. Pojawiające się nieznośne napięcie w jej odczuciu musiało zostać rozładowane – ona nie znała innego sposobu, niż kontakt seksualny. Podniecenie seksualne i orgazm za każdym razem wywoływały u niej uwolnienie endogennych opioidów – wpływających na tzw. układ nagrody w mózgu. Na tym mechanizmie opiera się uzależnienie behawioralne. Od seksu uzależniają się też kobiety, które w dzieciństwie dotknęły ciężkie przeżycia, nawet molestowanie seksualne. Ponadto dojrzewanie jest też takim momentem, w którym młodzi ludzie odkrywają swoją seksualność i jeśli w codziennym życiu spotyka ich dużo stresu, sytuacji trudnych emocjonalnie, z którymi nie potrafią sobie poradzić, wyładowują emocje poprzez seksualny kontakt. Czy w Polsce jest dużo seksoholiczek? Szacuje się, że w naszym kraju na seksoholizm cierpi ok. 2 mln osób. Kobiety stanowią ok. 20 proc. seksoholików. Jak przejawia się ich uzależnienie? Mechanim uzależnienia od seksu jest podobny do każdego innego uzależnienia behawioralnego. Przejawia się silną potrzebą, wewnętrznym przymusem dokonywania zachowań, czynności o charakterze erotycznym bądź seksualnym, czynnikiem współwystepującym jest przymus myślenia o nich. Natomiast niemożność ich realizacji doprowadza do negatywnych emocji, agresji, złego samopoczucia, złości, ogólnego rozdrażnienia. To sprawia, że osoba uzależniona prędzej czy później ponownie doprowadza do czynności seksualnej czy kompulsywnej masturbacji. Uzależnienie wiąże się też z częstymi zdradami partnera – i robi to mimo szkodliwych następstw. To jest dla niej zadanie numer 1, które na dalsze tory sprowadza inne zachowania i zajęcia. Uzależnienie zaczyna stanowić dla niej o sensie życia. Natomiast samodzielne próby, czy to kontrolowania, czy zaniechania tego rodzaju zachowań, kończą się fiaskiem. Destruktywne zachowania w efekcie prowadzą do użalania się nad sobą oraz pogardy dla własnej osoby. Jak zwykle przebiega proces uzależnienia? Od czego się zaczyna? Zaczyna się od rozładowania emocji, nieznośnego napięcia, którego osoba chora może się pozbyć jedynie poprzez akt seksualny. Z biegiem czasu okazuje się, że normalnością stają się kontakty z przypadkowymi mężczyznami, odbywanie dziesiątków aktów seksualnych dziennie i to w przeróżnych przypadkowych miejscach, w piwnicy, pod mostem… Z fizycznych konsekwencji mamy choroby układu rodnego, różnego rodzaju infekcje, wśród poważniejszych może to być HIV, kiła, WZW czy rzeżączka. Są też inne skutki – degradacja moralna i społeczna. Ponadto z seksoholizmem współwystępuje także uzależnienie od środków psychoaktywnych. Pacjentki uzależnione od seksu, które trafiają do mojego gabinetu, mają też szereg innych problemów. Czasem są to początki depresji, niskie poczucie własnej wartości, wówczas wskazane jest włączenie do leczenia farmakoterapii w postaci leków antydepresyjnych. Mężczyzna uprawiający seks często i z wieloma kobietami jest zazwyczaj określany mianem “macho”. To “samiec” z prawdziwego zdarzenia, którego zachowanie rzadko kojarzy się z uzależnieniem. Społeczeństwo patrzy natomiast zupełnie inaczej na kobiety – o nich mówi się “łatwe”, “puszczalskie”. Czy, a jeśli tak to jak, taki stereotyp wpływa na odczucia osób uzależnionych od seksu i poszukiwanie przez nie pomocy? Uzależnione od seksu kobiety bez wątpienia mają niskie poczucie wartości. Zwłaszcza, jeśli doświadczenia życiowe je pogłębiają i sprawiają, że brak szacunku do samej siebie osiąga krytyczny poziom. Tak było w przypadku jednej z moich pacjentek, o uzależnieniu której wiedział mąż i wykorzystywał to do spełnienia swoich seksualnych fantazji. Żoną dzielił się ze swoimi znajomymi… Moment “otrzeźwienia” przyszedł wówczas, gdy jej seksualni partnerzy oddali na nią mocz – to było dla niej sięgnięcie dna i pchnęło do podjęcia stanowczej decyzji o rozpoczęciu leczenia. Niektóre kobiety dochodzą do psychicznego dna, po drodze “zaliczając” coraz więcej mężczyzn. Gdy dojdzie do przełomowego momentu w ich życiu i znajdą się w sytuacji, która wydaje sie nie mieć wyjścia, to już wiedzą, że jedynym rozwiązaniem tej sytuacji jest terapia, która da możliwość rozpoczęcia nowego etapu w ich życiu. Ale miałem też pacjentki, które się np. zakochały i chciały zacząć wreszcie prowadzić normalne, uporządkowane życie z jednym partnerem. Chęć założenia rodziny, perspektywa macierzyństwa działały na nie na tyle mobilizująco, że rozpoczynały terapię. Czy kobiety uzależnione od seksu odczuwają większy wstyd i poczucie winy niż mężczyźni uzależnieni od seksu? Myślę że tak, co jest spowodowane rolą kobiet w społeczeństwie. Ich wrażliwość sprawia, że po dokonanym akcie seksualnym, gdy przychodzi moment refleksji, kobiecie towarzyszy uczucie emocjonalnej pustki, poczucie winy oraz niepokój. Doszło do rozładowania nieznośnego napięcia, ale za tym nie przyszło uczucie ulgi, tylko wyrzuty sumienia, świadomość, że nie potrafi radzić sobie z trudnymi emocjami inaczej, niż poprzez akt seksualny – kobiecie brakuje bezpiecznych relacji z ukochanym mężczyzną i stąd złe samopoczucie oraz poczucie winy. Zostaje poczucie “bycia łatwą”, co obniża jej samoocenę. Czy seksoholiczki, właśnie z racji pełnionych ról matki i żony, szybciej i częściej niż mężczyźni uzależnieni od seksu poszukują pomocy? Myślę, że płeć nie ma tak naprawdę znaczenia. Wiele zależy od sytuacji życiowej, od wsparcia rodziny, od rodzaju motywacji. Ważne, by chęć rozpoczęcia terapii przerodziła się w faktyczne udanie się po pomoc. Zakładam, że celem terapii uzależnienia od seksu nie jest utrzymanie abstynencji. Na czym zatem polega leczenie kobiet uzależnionych od seksu? Co ono im daje? Osoba uzależniona od seksu, która zdecyduje o podjęciu leczenia, powinna wziąć udział w terapii w nurcie behawioralno-poznawczym. Po zdiagnozowaniu problemu przez lekarza, stara się on znaleźć przyczyny seksualnych zaburzeń. Potem jest odpowiednia terapia stacjonarna, która zazwyczaj trwa około 4-5 tygodni. Czasem takie leczenie jest wspomagane farmakoterapią. Kobieta uzależniona od seksu musi nauczyć się zdrowych więzi z ludźmi, dowie się, w jaki sposób budować intymny związek oparty na zdrowych relacjach. Niezmiernie ważne jest też zaspokajanie popędu seksualnego w zdrowy, a nie destrukcyjny sposób. Trzeba również pamiętać, że uzależnienie behawioralne to choroba, która oddziałuje także na duszę. Psychoterapia w procesie leczenia odgrywa ważną rolę. Kuracja dostosowana indywidualnie do pacjenta pozwala osiągnąć znacznie lepsze efekty. Dzięki terapii prowadzonej pod okiem psychologów, osoba uzależniona poznaje siebie, swój problem i uczy się stawiać czoła wszystkim przeciwnościom. Terapia, w której pacjentka bierze udział, ma pomóc jej poznać przyczyny uzależnienia, musi się też nauczyć, jak z nimi walczyć. Nie oznacza to, że kobieta ma całkowicie zrezygnować z seksu. Celem psychoterapii jest osiągnięcie równowagi, dzieki której seks znów powinien stać się przyjemnością związaną z euforią, a nie będzie więcej powodem wyrzutów sumienia i wyrazem braku szacunku dla siebie. Czy kobiety uzależnione od seksu uczestniczą w terapii razem z uzależnionymi mężczyznami? Tak, podobnie jak to się dzieje w przypadku innego rodzaju uzależnień behawioralnych. Sugerowany jest udział w terapii indywidualnej i grupowej – wiele zależy jednak od predyspozycji osoby uzależnionej. Jeśli towarzyszy jej ogromne poczucie wstydu i nie potrafi otworzyć się przed całą grupą, może zacząć od indywidualnych spotkań z terapeutą. Inną formą pomocy jest Wspólnota Anonimowych Seksoholików. Na czym polega zdrowienie jej członków? Anonimowi Seksoholicy pracują na bazie Dwunastu Kroków – programu zaczerpniętego od Anonimowych Alkoholików. Jej członkowie wspólnie poznają chorobę, na którą cierpią, wspierają się, ze spotkań czerpią siłę, by uparcie dotrzeć do celu i pozbyć się nałogu. Moim zdaniem jest to jednak forma wsparcia, która jest skierowana do pacjentów mających za sobą kilkutygodniową terapię. Dziękuję za rozmowę. Rozmawiała Dorota Bąk Dr n. med. Sławomir Adam Wolniak, lekarz specjalista psychiatra, ordynator Kliniki Psychiatrycznej i Terapii Uzależnień Wolmed w Dubiu, którą założył w 2003 r. wspólnie z żoną Joanną Wysogląd-Wolniak, także lekarzem specjalistą psychiatrą. Dr Wolniak specjalizuje się w chorobach cywilizacyjnych. Pełni funkcję biegłego sądowego w dziedzinie psychiatrii i terapii uzależnień.
Czy osoba uzależniona od pornografii jest zdolna do romantycznej miłości? Uzależnienie od pornografii może być jedną z form seksoholizmu. Może występować
Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź 1 2010-06-03 10:45:20 andzia777 Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-05-04 Posty: 17 Temat: czy to jest juz uzaleznienie od seksu? Nie wiem co się ze mna dzieję. Chyba jestem uzalezniona od seksu. W ostatnim czasie 3 razy zdarzyło mi się, że chłopak nie chciał się ze mną spotkać, bo był zalatany, zmęczony, to wtedy rzucam komórką o ścianę i rozwalam je, jedna po drugiej. Taką mam energię w sobie, że nie mogę jej opanować. Dodam, że zawsze byłam osoba dośc pobudliwą, niespokojną. Co do seksu, to z wiekiem, mam 30 lat czuję że mam coraz większe potrzeby, nie mam zahamować i w łózku mogę praktycznie wszystko się ze mój obecny partner nie dotrzyma mi kroku. Nie moge sie też powstrzymać przed flirtowaniem z innymi, które to polega na rozmawianiu, czasem nawet na zartach na temat seksu itd. Nie spotykam sie z innymi, nie chodze z nimi do łóżka, ale nie jestem pewna czy bym czegos takiego nie zrobiła gdyby się zdarzyła taka jednoznaczna sytuacja. Na dodatek lubię pooglądac filmy to jest już uzaleznienie? 2 Odpowiedź przez jasmine26 2010-06-03 11:36:13 jasmine26 Gość Netkobiet Odp: czy to jest juz uzaleznienie od seksu?ja mam własnie podobnie. mimo, że jestem bardzo początkująca, ale mam strasznie duzo energii, flirtuje z innymi gdy nie mam przy sobie chłopaka- po prostu nie jestem w stanie sie powstrzymac, chociaż wiem, że swoje uczucia mam ulokowane tylko u niego. Ale bardzo to lubie- sprawia mi to wielką przyejemnosć. Myślę, że gdyby była taka sytuacja, wiedziała bym że to nigdy nie wyjdzie na jaw to zdradziła bym go- wiem, że to by była tylko fizyczna zdrada, nie mająca nic wspolnego z uczuciem- a jednak. Też czesto sobie oglądam porno, nie mam żadnych zachamowań mimo wieku i nikłego w tej dziedzinie razy też sie zdarzyło tak, że chłopak nie chciał tego dnia- to go praktycznei zmusiłam. Było tez tak raz, że w mieszkaniu było to niemozliwe- on już sie poddał z myslą że keidy indziej. Ale ja nie potrafiłam tak mi sie chciało i i tak znalazłąm droge żeby to zrobić np. na łonie natury...to moze byc niestety uzależenienie- tym bardziej że sex nie sprawia mi przyjemności za bardzo 3 Odpowiedź przez Kobietka48 2010-06-03 12:43:47 Kobietka48 Netbabeczka Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-03-20 Posty: 483 Odp: czy to jest juz uzaleznienie od seksu? jajo92 napisał/a:to moze byc niestety uzależenienie- tym bardziej że sex nie sprawia mi przyjemności za bardzoHa ha większych bzdur nie czytałam. 4 Odpowiedź przez jasmine26 2010-06-03 13:21:12 jasmine26 Gość Netkobiet Odp: czy to jest juz uzaleznienie od seksu?no widzisz- może, masz zbyt płytki umysł żeby pojąc niektóre rzeczy. Zastanów się nad tym 5 Odpowiedź przez justynka2239 2010-06-08 10:53:58 justynka2239 Słodka Czarodziejka Nieaktywny Zawód: Uczę się Zarejestrowany: 2010-05-31 Posty: 152 Wiek: 22 Odp: czy to jest juz uzaleznienie od seksu?To może być uzależnienie, jednak oglądanie filmów porno to nic strasznego, dużo ludzi odląda, tylko, że niektórzy sie nie przyznają 6 Odpowiedź przez ezoteryczna 2010-06-09 18:30:28 ezoteryczna Zbanowany Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-06-04 Posty: 41 Wiek: 18 Odp: czy to jest juz uzaleznienie od seksu?nie przesadzajcie Drogie Panie!Autorko,masz tylko 30 lat,jesteś będziesz się kochać?Jak będziesz mieć 70?Ciesz się,że masz taki popęd,bo inne dziewczyny z dłuższym stażem związku narzekają na brak lub niskie głowa do góry!:) 7 Odpowiedź przez a_normalna 2010-06-09 23:24:59 a_normalna Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2009-10-27 Posty: 3,025 Wiek: 22 Odp: czy to jest juz uzaleznienie od seksu?Ponoć właśnie powyżej trzydziestka tak naprawdę zaczyna się życie seksualne kobiety (a przynajmniej to najlepszy okres), bo jest świadoma swojego ciała i odrzuca zahamowania. 8 Odpowiedź przez lady_Kate 2010-06-10 12:24:14 lady_Kate Słodka Czarodziejka Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-01-14 Posty: 189 Wiek: 25 Odp: czy to jest juz uzaleznienie od seksu?to się nazywa klasyczne "ciśnienie na cipuchę", niektóre kobiety coś takiego mają przez całe życie i szukają tylko okazji. Jak nie uprawiają seksu, to są inne, zle, wkurzające, złośliwe, a jak mają seks to wszystko jest cacy. taki typ. 9 Odpowiedź przez andzia777 2010-06-10 12:32:31 andzia777 Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-05-04 Posty: 17 Odp: czy to jest juz uzaleznienie od seksu?Tak, to jest ten objaw, ale do tego jeszcze chcą byc przytulane. To jest niebezpieczne bo istnieje pokusa zdrady. Tak naprawde wszyskiemu winne sa hormony, ze jest taka duza potrezba seksu. Czy to dotyczy takze mezczyzn??? 10 Odpowiedź przez Aji 2010-06-15 20:00:18 Aji Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-06-15 Posty: 25 Odp: czy to jest juz uzaleznienie od seksu?Jak dla mnie- masz problem ze swoją seksualnością. Może porada specjalisty? 11 Odpowiedź przez małżeństwo 78_80 2010-06-25 23:47:09 małżeństwo 78_80 Tajemnicza Lady Nieaktywny Zawód: zawodowiec i domowiczka Zarejestrowany: 2009-09-08 Posty: 96 Wiek: 32 i 29 lat Odp: czy to jest juz uzaleznienie od seksu? Mąż:Mnie też to dotyczy - czasami chodzę napalony całe dnie - na brak sexu nie narzekam, ale mam tak że cały czas mi się chce. Jak nie mam o czym myśleć to myślę o sexie ;-) lubię patrzeć na kobiety i kazdą bym to nie choroba, tylko podwyższone hormony. Ostatnio przez tydzień byłem w delegacji 0 sexu 0 myślenia o kobietach były inne zajęcia i jakoś se dałem radę. Jak ma się udany sex to się o nim cały czas myśli i kombinuje - człowiek se nim głowę zawraca i się cały czas chce - a że zawsze nie można wychodzą potem takie chyba lepsze to niż sex raz na pół roku i życie jak byśmy byli "rowerami" ;-) i nie interesowała nas płeć przeciwna. Miłość nie polega na wzajemnym wpatrywaniu się w siebie lecz patrzeniu razem w jednym powinien dbać o to aby było dobrze żonie a żona aby było dobrze mężowi 12 Odpowiedź przez szczoteczka11 2010-06-28 10:59:51 Ostatnio edytowany przez szczoteczka11 (2010-06-28 14:28:09) szczoteczka11 Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-06-25 Posty: 16 Wiek: do 30 już tuz tuż Odp: czy to jest juz uzaleznienie od seksu? TAK CZYTAM SOBIE WYPOWIEDZI I POWIEM WAM TAK , MAM STAŁEGO PARTNERA JUŻ OD 8 LAT TRZY LATA JESTESMY PO SLUBIE ALE BYM MOGŁA SIE KOCHAĆ Z NIM WSZĘDZIE I O KAŻDEJ PORZE DNIA I NOCY I WYCZYNIAC Z NIM CUDA. TEŻ DUŻO MYSLE O SEKSIE PRAKTYCZNIE CAŁY JAKA PRZYJEMNOŚC SPRAWIC MOJEMU MĘŻOWI SĄ TAKIE DNI ŻE JEMU SIE NIE CHCE A JA CÓŻ SĄ INNE SPOSOBY ŻEBY SIE ZADOWOLIĆ ALE TO JUZ INNY JA NIE MYŚLE ŻE TO UZALEŻNIENEI TO POPROSTU HORMONY .I JA TO UWIELBIAM!!!! Jaki dzień w moim życiu był najpiękniejszy?? To nie był dzień, to była noc. 13 Odpowiedź przez krzy-nej 2015-05-01 17:43:14 krzy-nej Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2015-05-01 Posty: 1 Odp: czy to jest juz uzaleznienie od seksu?PANIE BOZE JA TRAFIŁEM DO RAJU PEŁNO TUTAJ KOBIET KTÓRE UWIELBIAJĄ SEX A JA SZUKAM PO CAŁYM ŚWIECIE . MAM 52 LATA I WCIAŻ MAM OCHOTE NAWET KILKA RAZY DZIENNIE . MYSLĘ ,ŻE TO NIC ZŁEGO GORZEJ JAK BYM NIE MÓGŁ TAK WIĘC ZAPRASZAM WSZYSTKIE NIBY CHORE JA WAS KOBIETKI UZDROWIE. PRAWDZIWY CUD NA ZIEMI- KOCHAM WAS WSZYSTKIE- ARKADIUSZ 14 Odpowiedź przez MrSpock 2015-05-03 15:50:05 MrSpock Net-facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-10-26 Posty: 1,387 Odp: czy to jest juz uzaleznienie od seksu? Tak, to jest uzależnienie. Uzależnienia mają trzy związane z uzależnieniem sprawiają czuć się niepewnie w związku z tymi do wniosku że te rzeczy nam przeszkadzają i staramy się wyjść z świecie są miliony ludzi uzależnionych od seksu. To jest najbardziej rozpowszechnione uzależnienie. Wpływa negatywie na psychikę. 15 Odpowiedź przez daria0005 2015-05-06 16:22:04 daria0005 Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zarejestrowany: 2015-02-20 Posty: 14 Odp: czy to jest juz uzaleznienie od seksu?jesteś młoda i po prostu korzystasz z życia 16 Odpowiedź przez Facet79 2015-05-06 20:03:09 Ostatnio edytowany przez Facet79 (2015-05-06 20:16:29) Facet79 Net-facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-09-25 Posty: 1,735 Odp: czy to jest juz uzaleznienie od seksu? "mam 30 lat czuję że mam coraz większe potrzeby, nie mam zahamować i w łózku mogę praktycznie wszystko zrobić."Rany, chciałbym Cię poznać dziewczyno. Gdzie Wy się ukrywacie ? Chciałbym razem z Tobą w pełni korzystać z tego uzależnienia. Eh, z taka dziewczyną to odbiłbym sobie stracone lata. 17 Odpowiedź przez Kamoa 2015-05-07 15:50:40 Kamoa Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2015-04-21 Posty: 2,001 Odp: czy to jest juz uzaleznienie od seksu?też tak mam im starsza tym większe libido 18 Odpowiedź przez statystyczna_polka 2015-05-08 09:17:53 statystyczna_polka Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-07-16 Posty: 767 Wiek: 30+ ;) Odp: czy to jest juz uzaleznienie od seksu? Facet79 napisał/a:"mam 30 lat czuję że mam coraz większe potrzeby, nie mam zahamować i w łózku mogę praktycznie wszystko zrobić."Rany, chciałbym Cię poznać dziewczyno. Gdzie Wy się ukrywacie ? Chciałbym razem z Tobą w pełni korzystać z tego uzależnienia. Eh, z taka dziewczyną to odbiłbym sobie stracone ukrywamy się, łazimy po ulicach zupełnie wolno, nawet do ZOO nie trzeba iść nas szukać :-P ...a dni, których nie pamiętasz, nigdy nie było.. 19 Odpowiedź przez iga1980 2015-05-08 12:12:18 iga1980 Tajemnicza Lady Nieaktywny Zawód: pedagog specjalny Zarejestrowany: 2015-02-10 Posty: 83 Odp: czy to jest juz uzaleznienie od seksu? andzia777 napisał/a:Nie wiem co się ze mna dzieję. Chyba jestem uzalezniona od seksu. W ostatnim czasie 3 razy zdarzyło mi się, że chłopak nie chciał się ze mną spotkać, bo był zalatany, zmęczony, to wtedy rzucam komórką o ścianę i rozwalam je, jedna po drugiej. Taką mam energię w sobie, że nie mogę jej opanować. Dodam, że zawsze byłam osoba dośc pobudliwą, niespokojną. Co do seksu, to z wiekiem, mam 30 lat czuję że mam coraz większe potrzeby, nie mam zahamować i w łózku mogę praktycznie wszystko się ze mój obecny partner nie dotrzyma mi kroku. Nie moge sie też powstrzymać przed flirtowaniem z innymi, które to polega na rozmawianiu, czasem nawet na zartach na temat seksu itd. Nie spotykam sie z innymi, nie chodze z nimi do łóżka, ale nie jestem pewna czy bym czegos takiego nie zrobiła gdyby się zdarzyła taka jednoznaczna sytuacja. Na dodatek lubię pooglądac filmy to jest już uzaleznienie?Jak na moje oko to rozbudziłaś w sobie dopiero teraz temperament seksualny, który do tej pory był wyciszony. Zaczynasz czerpać z tego coraz większa przyjemność a to nakręca Cię do dalszego działania. Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź
Teraz jest jeszcze ostrzej. – „Jestem uzależniona od kawy, internetu i seksu” – wyznała wprost supermodelka. – „Seks jest bardzo ważny.To jest kwestia zdrowia. Nieuprawianie seksu
FilmLove Sick: Secrets of a Sex Addict20081 godz. 29 min. {"id":"485894","linkUrl":"/film/Chora+na+seks-2008-485894","alt":"Chora na seks","imgUrl":" Oparta na autentycznych faktach historia Sue Silvermann - kobiety uzależnionej od seksu, której choroba wiąże się z długo skrywanym sekretem. Sue - autorka dziennika... więcejTen film nie ma jeszcze zarysu fabuły. {"tv":"/film/Chora+na+seks-2008-485894/tv","cinema":"/film/Chora+na+seks-2008-485894/showtimes/_cityName_"} {"linkA":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeA","linkB":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeB"} Oparta na autentycznych faktach historia Sue Silvermann - kobiety uzależnionej od seksu, której choroba wiąże się z długo skrywanym sekretem. Sue - autorka dziennika zatytułowanego "Love Sick" - jest zamężną kobietą, która wiedzie z pozoru normalne życie. Tylko z pozoru, bo o jej tajemniczych piątkowych randkach wie tylko ona. Ze swoim problemem Sue boryka się już od młodzieńczych lat, a uzależnienie od seksu to nie jest jedynym jej kręcono w Maple Ridge (Kanada). nie jest to może kino najwyższych lotów ale ja lubię czasem obejrzeć historię która ma w sobie ziarenko prawdy, to zmusza do refleksji ...no bo jak tu oprzeć się pokusie obejrzenia filmu opartego na "faktach autentycznych"? Jeśli oczywiście nie jest to stylistyczny błąd, który pod znakiem zapytania stawia pozycję autora w grupie ludzi posługujących się językiem polskim w stopniu dostatecznym ;) Sue Silverman (Sally Pressman) pozornie wiedzie ustabilizowane, szczęśliwe życie. Ma komfortowy, piękny dom, pieniądze i szanowanego męża Andrew (Peter Flemming). Małżeństwo wydaje się wzorowe, jednak pożycie intymne nie przynosi Sue satysfakcji. Kobieta od lat zdradza męża nawiązując coraz to nowe, krótkie ... więcej Nie łatwa to raczej, na ogół obłudnie ukrywana społecznie, choć już jakby wszechobecna, trudna i często bolesna problematyka /kompulsywnego i chorobliwego zarazem/ uzależnienia od seksu, od fantazji, perwersji ... więcej Chora, a może skazana. Decyzje z wczesnego dzieciństwa każą głównej bohaterce cierpieć całe życie. Wykorzystuje Ona seks jako środek do zdobycia uwagi otaczających ja mężczyzn. Niestety (dla niej), każdy z napotkanych "partnerów" wykorzystuje jej łatwość w nawiązywaniu bliskich kontaktów fizycznych. ... więcej
Rośnie liczba kobiet uzależnionych od seksu - ostrzegają specjaliści. W USA 30 proc. seksoholików to kobiety. W Polsce kobiety mogą stanowić prawie 20 proc. uzależnionych. Nie umieją rozpoznać sygnałów choroby. Zgłaszają się na terapię, kiedy ich życie jest już zrujnowane.Miłość silniejsza jest od śmierci, ale zdarza się, że mizerny nałóg silniejszy jest od miłości Maria von Ebner-Eschenbach Co to jest i jakie są przyczyny? Wprawdzie część środowisk medycznych i psychologicznych odrzuca koncepcję seksoholizmu (erotomanii), jako uzależnienia od seksu i miłości, jednak warto poświęcić kilka słów zjawisku, o którym coraz częściej się słyszy i mówi. Erotomania to wg Encyklopedii Powszechnej PWN: „chorobliwe wzmożenie pobudliwości płciowej występujące w chorobach psychicznych i psychopatiach, a także w organicznych chorobach mózgu; może być ponadto skutkiem szkodliwego wpływu otoczenia; termin oznaczający również obłęd erotyczny z występowaniem urojeń zakochania". W literaturze fachowej można spotkać stwierdzenia, że erotomania (nazywana też hiperseksualizmem) zaliczana jest do zaburzeń libido i polega na wzmożeniu popędu seksualnego. Przejawia się w potrzebie znacznej częstotliwości i różnorodności aktywności seksualnej. Fot. W klasyfikacji ICD-10 zachowania te mogą być klasyfikowane jako: nadmierny popęd seksualny, inne zaburzenia nawyków i popędów (impulsów) lub zaburzenia nawyków i popędów nieokreślone. Erotomania u kobiet to nimfomania, u mężczyzn – satyryzm. Klasyfikacja ICD-10 zalicza nimfomanię i satyryzm do dysfunkcji seksualnych niewywołanych przez zaburzenia organiczne i choroby, a związanych z nadmierną potrzebą seksualną. Z kolei klasyfikacja DSM-IV nie wyróżnia uzależnienia seksualnego. Inne nazwy używane do określenia nadmiernego zainteresowania erotyką i nadmiernej aktywności seksualnej to: hiperlibidemia, hiperseksualność, hiperfilia, donżuanizm, uzależnienie od seksu czy kompulsywne zachowania seksualne. Według Lwa-Starowicza „seksoholizm to stan patologicznego nasilenia erotycznych zainteresowań i aktywności seksualnej, w którym te potrzeby dominują nad innymi, stanowiąc o sensie życia". Pierwszy opis pięciu dramatycznych przypadków erotomanii przedstawił w 1921 r. francuski psychiatra de Clérambault. Stąd erotomania nazywana jest czasami zespołem Clerambaulta. U podłoża seksoholizmu, oprócz nadmiernie silnego popędu seksualnego, mogą leżeć poczucie niższości, nieśmiałość, niepewność i niewiara we własne możliwości seksualne, które wymuszają potrzebę stałego sprawdzania swojej wydolności. Jednocześnie wiadomo, że podniecenie seksualne i orgazm powodują uwolnienie endogennych opioidów, które wpływają na struktury mózgu określane jako „układ nagrody" („układ pozytywnego wzmocnienia"), co pozwala doszukiwać się działania podobnych mechanizmów jak w przypadku innych uzależnień. Nie można też wykluczyć, tak jak i w innych uzależnieniach, roli serotoniny i dopaminy. Zwiększenie popędu seksualnego (hiperseksualność) spotykane jest także przy uszkodzeniu płatów czołowych i ciała migdałowatego w mózgu (tzw. zespół Klüvera i Bucy'ego). Funkcjonowanie seksualne należy zawsze rozpatrywać w kontekście funkcjonowania na pozostałych płaszczyznach życia. Intensywne życie seksualne może iść bowiem w parze z bardzo aktywną oraz intensywną działalnością zawodową, społeczną itp. Wówczas należy traktować je jako przejaw dużej żywotności i wydolności życiowej danej osoby. Aktywność seksualna jest także składową tzw. normy partnerskiej. Jak często występuje? Amerykańskie Towarzystwo Problemów Seksualnych (American Association on Sexual Problems) oszacowało, że uzależnionych od seksu jest 10–15% Amerykanów, czyli około 25 milionów osób. Około 80% osób uzależnionych od seksu to mężczyźni. Uzależnieniu od seksu towarzyszą często inne uzależnienia. Z badań opublikowanych przez Patricka Carnesa1, a przeprowadzonych na grupie osób uzależnionych od seksu leczonych w jednym ze szpitali w Stanach Zjednoczonych w stanie Minnesota (752 mężczyzn i 180 kobiet), wynika, że 42% było uzależnionych od alkoholu, a u 38% rozpoznano zaburzenia łaknienia. Jak się objawia? Spotykamy różne rodzaje erotomanii, takie jak np. erotomania trwała (częste zmiany partnerów i duża aktywność seksualna, będąca pewnym stylem życia), erotomania nawracająca (zróżnicowane formy aktywności seksualnej, nieświadome cechy homoseksualne) czy forma graniczna z nasilonymi fantazjami erotycznymi. Wraz z rozwojem Internetu pojawił się też tzw. cyberseks. Osoba, która chciałaby wiedzieć, czy seks jest problemem w jej życiu, powinna odpowiedzieć rzetelnie na pytania zawarte w jednym zestawie lub w obu poniższych zestawach, opracowanych na podstawie materiałów grup samopomocowych. Zestaw I Czy ukrywa Pan/i zachowania seksualne lub uczucie pożądania przed bliskimi osobami? Czy prowadzi Pan/i „podwójne życie”? Czy pociąga Panią/Pana uprawianie seksu w nieodpowiednich do tego miejscach lub sytuacjach? Czy chętnie ogląda Pan/i podniecające zdjęcia i sceny w gazetach, pismach, na filmach itp.? Czy fantazje seksualne wpływają niekorzystnie na Pani/Pana intymne związki lub stanowią ucieczkę od Pani/Pana seksualnych problemów? Czy po akcie seksualnym stara się Pan/i możliwie szybko opuścić swojego/swoją partnera/partnerkę? Czy często wstydzi się Pan/i lub ma poczucie winy po akcie seksualnym? Czy wstydzi się Pan/i swojego ciała i swojej seksualności do tego stopnia, że unika związków o charakterze seksualnym? Czy w każdym kolejnym intymnym związku pojawiają się te same problemy, które były powodem rozpadu poprzednich związków? Czy Pani/Pana zapotrzebowanie na kontakty seksualne oraz potrzeba urozmaicania tych kontaktów się nasilają? Czy był/a Pan/i kiedykolwiek aresztowana/y lub zagrożona/y aresztowaniem z powodu podglądania, ekshibicjonizmu, prostytucji, kontaktów seksualnych z niepełnoletnim, „nieprzyzwoitych" rozmów przez telefon itp.? Czy Pani/Pana życie seksualne stoi w sprzeczności z Pani/Pana sumieniem i przekonaniami? Czy Pani/Pana życie seksualne wiąże się z zachowaniami ryzykownymi, zagrożeniem chorobą, niechcianą ciążą lub stosowaniem przemocy? Czy Pani/Pana zachowania seksualne lub zaangażowanie emocjonalne wywoływały kiedykolwiek poczucie beznadziejności, osamotnienia lub myśli samobójcze? Zestaw II Czy kiedykolwiek zastanawiał/a się Pan/i nad tym, czy nie potrzebuje pomocy z powodu swoich zachowań bądź fantazji seksualnych? Czy kiedykolwiek myślał/a Pan/i o tym, że byłoby lepiej ograniczyć swoje potrzeby seksualne? Czy kiedykolwiek myślał/a Pan/i o tym, że seks i seksualne podniety zawładnęły Tobą? Czy kiedykolwiek próbował/a Pan/i kontrolować lub skończyć z tym, co uznaje za niewłaściwe w swoich zachowaniach seksualnych? Czy traktuje Pan/i seks jako ucieczkę od innych problemów, rozładowanie emocji lub po prostu sposób na życie? Czy czuje się Pan/i winną/ym, ma wyrzuty sumienia lub jest smutna/y po kontakcie seksualnym? Czy Pani/Pana „gonitwa” za seksem ma charakter coraz bardziej przymusowy? Czy Pani/Pana zachowania seksualne wpływają niekorzystnie na relacje ze współmałżonkiem/partnerem? Czy w trakcie aktu seksualnego pomaga Pan/i sobie wywoływaniem seksualnych wspomnień lub fantazji? Czy ulega Pan/i nieodpartemu impulsowi, kiedy ktoś prowokuje Panią/Pana lub namawia do kontaktu seksualnego w trakcie party, przyjęcia czy innego spotkania towarzyskiego? Czy często zmienia Pan/i partnerów seksualnych? Czy wierzy Pan/i, że istnieje osoba, która byłaby lekarstwem na żądze seksualne, samozaspokajanie (masturbację) czy też niewierność? Czy odczuwa Pan/i konieczność stałego posiadania seksualnego partnera/partnerki? Czy Pani/Pana potrzeby seksualne były kiedykolwiek problemem dla Pani/Pana lub dla najbliższych? Czy zainteresowanie seksem przeszkadza Pani/Panu w koncentracji na innych sprawach? Czy w miejscu pracy traci Pan/i czas na sprawy wiążące się z seksem? Czy w poszukiwaniu kontaktów seksualnych zmienia Pan/i środowisko na mniej wymagające? Czy natychmiast po akcie seksualnym stara się Pan/i jak najszybciej opuścić partnera/partnerkę? Czy pomimo tego, że Pani/Pana stała/y partner/ka odpowiada seksualnie, często się Pani/Pan masturbuje lub utrzymuje kontakty seksualne z innymi osobami? Czy kiedykolwiek był/a Pan/i zatrzymana/y (aresztowana/y) w związku z seksem? Im więcej razy odpowiedział/a Pan/i w którymkolwiek z zestawów pytań „tak”, tym bardziej nasilone są u Pani/Pana problemy związane z seksem. Co robić w razie wystąpienia objawów? Jeżeli sposób realizowania/zaspokajania potrzeb seksualnych zaczyna budzić niepokój lub jeżeli osoby bliskie i życzliwe sygnalizują taki problem, należy zdecydować się na wizytę u certyfikowanego specjalisty terapii uzależnień lub u specjalisty seksuologa, z przygotowaniem psychologicznym. Jak specjalista stawia diagnozę? Do prawidłowego rozpoznania seksoholizmu konieczne jest przeprowadzenie szczegółowego wywiadu z osobą podejrzewaną o uzależnienie i ewentualnie, za zgodą tej osoby, z jej bliskimi. Osobami najbardziej kompetentnymi w stawianiu diagnozy są odpowiednio przeszkoleni certyfikowani specjaliści terapii lub psychoterapii uzależnień. Opierając się na kryteriach diagnostycznych uzależnień wg ICD-10, uzależnienie od kompulsywnych zachowań związanych z seksem (seksoholizm) można rozpoznawać wówczas, gdy w okresie ostatniego roku stwierdzono obecność co najmniej trzech objawów z poniższej listy: silną potrzebę lub poczucie przymusu realizowania kompulsywnych zachowań związanych z seksem, subiektywne przekonanie o mniejszej możliwości kontrolowania zachowań związanych z seksem, tj. upośledzenie kontroli nad powstrzymywaniem się od kompulsywnych zachowań związanych z seksem oraz nad częstotliwością tych zachowań, występowanie, przy próbach ograniczenia możliwości realizowania kompulsywnych zachowań związanych z seksem, niepokoju, rozdrażnienia czy gorszego samopoczucia oraz ustępowanie tych stanów z chwilą pojawienia się możliwości ich realizowania, poświęcanie coraz większej ilości czasu na kompulsywne zachowania związane z seksem w celu uzyskania zadowolenia czy dobrego samopoczucia, które poprzednio osiągane było w znacznie krótszym czasie, postępujące zaniedbywanie alternatywnych źródeł przyjemności lub dotychczasowych zainteresowań na rzecz kompulsywnych zachowań związanych z seksem, kontynuowanie kompulsywnych zachowań związanych z seksem pomimo szkodliwych następstw (fizycznych, zdrowotnych, psychicznych i społecznych), o których wiadomo, że mają związek z kompulsywnymi zachowaniami związanymi z seksem. Należy jednocześnie zaznaczyć, że powyższe zachowania/objawy nie mogą być następstwem epizodu hipomanii lub manii. Jakie są sposoby leczenia? Podobnie jak w innych uzależnieniach podstawową formą leczenia jest psychoterapia, a najlepsze efekty przynosi terapia poznawczo-behawioralna (cognitive-behavioural therapy – CBT). Niestety nie ma jeszcze w Polsce zbyt wielu programów terapeutycznych i placówek, które potrafiłyby, w sposób profesjonalny, zająć się leczeniem osób cierpiących na seksoholizm. Leczenie powinno polegać na uczeniu się zdrowych więzi z ludźmi, budowie trwałego intymnego związku oraz na nauce wyrażania i zaspokajania swojego popędu seksualnego w sposób zdrowy, tzn. niedestrukcyjny. Podejmowane są próby wspierania farmakologicznego, np. naltreksonem, w celu zmniejszenia pobudzenia seksualnego i ograniczenia związanych z nim zachowań patologicznych u osób skazanych za takie przestępstwa, jak gwałt czy utrzymywanie stosunków seksualnych z dziećmi. Badania wykazały, że dawki naltreksonu w wysokości 100–200 mg powodowały zwiększenie kontroli nad popędem seksualnym. Podejmowane dotychczas próby farmakoterapii nie pozwalają jeszcze na rekomendowanie do rutynowego stosowania żadnego z dotychczas badanych leków. Pierwsze programy terapeutyczne dla erotomanów powstały w Stanach Zjednoczonych w 1976 r. W tym samym roku powstała w Bostonie pierwsza na świecie grupa Anonimowych Erotomanów (Seksoholików) oparta na Programie 12 Kroków. W Stanach Zjednoczonych osoby uzależnione od „seksu i miłości" spotykają się jeszcze w innych, opartych na Programie 12 Kroków, grupach samopomocowych, takich jak Sex Addicts Anonymous, Sex and Love Anonymous, Sexaholics Anonymous czy Sexual Compulsives Anonymous. Pierwsza w Polsce samopomocowa grupa dla osób z problemami seksu – grupa Anonimowych Erotomanów (AE) – powstała w 1993 r. w Warszawie. Obecnie odbywa się tygodniowo ok. 40 spotkań (mityngów) grup Wspólnoty „Anonimowi Uzależnieni od Seksu i Miłości”. Wspólnota ta ma swoją stronę internetową pod adresem Istnieje też Wspólnota Anonimowych Seksoholików, której wszystkie mityngi są zamknięte. W Stanach Zjednoczonych funkcjonują, wzorowane na grupach Al-Anon, Grupy Rodzinne S-Anon. Czy możliwe jest całkowite wyleczenie? Zdania na temat ewentualnego wyleczenia są podzielone. Przez wyleczenie należałoby bowiem rozumieć sytuację, kiedy osoba demonstrująca kompulsywne zachowania seksualne potrafiłaby odzyskać pełną kontrolę nad tymi zachowaniami. Co trzeba robić po zakończeniu leczenia? Po zakończeniu stacjonarnego lub ambulatoryjnego, podstawowego programu psychoterapii leczenia uzależnienia należy zadbać o utrwalenie rozpoczętych zmian, kontynuując terapię w warunkach ambulatoryjnych (w poradni) lub poprzez realizowanie Programu 12 Kroków w ramach Wspólnoty Anonimowych Seksoholików ( lub innych wspólnot samopomocowych nastawionych na rozwiązywanie problemów związanych z seksem np. Wspólnota Uzależnionych od Seksu i Miłości ( Co robić, aby uniknąć zachorowania? Należy obserwować swoje zachowania oraz fantazje związane z seksem. Jeżeli nietypowe i niepokojące sytuacje zdarzają się częściej lub jeżeli pojawią się wątpliwości dotyczące prawidłowości własnego życia seksualnego, należałoby porozmawiać ze specjalistą terapii uzależnień lub ze specjalistą seksuologiem, mając na uwadze fakt, że nie każdy psychiatra i nie każdy psycholog jest przygotowany do udzielenia profesjonalnej pomocy w przypadku seksoholizmu czy też innych uzależnień. Piśmiennictwo: 1. Carnes P.: Don't call it love: Recovery from sexual addiction. Bantam Books, New York 1991: 22–23, 30–34.
Odp: Kobieta z kobietą - wasze doświadczenia seksualne. Nawiązując do pocałunków z kobietami - z mojego doświadczenia również wynika, że kobiety lepiej całują się niż mężczyźni. Miałam okazję całować się z kilkoma kobietami i zawsze było naprawdę super. Nie trafiłam na kobietę, która by nie umiała się całować.Zasadnicze objawy to utrata kontroli nad czasem spędzanym w sieci oraz fakt, że aktywność ta zaczyna dominować nad innymi sferami życia, odciskając na nich negatywne piętno. Problem najmocniej dotyka dzieci i młodzież. Psychocare / Zaburzenia behawioralne / Uzależnienie od Internetu – przyczyny, objawy i sposoby leczenia.
Data utworzenia: 31 stycznia 2015, 19:12. Jej uroda wzbudza dużo kontrowersji – dla jednych jest ideałem piękna, dla innych chorobliwie wychudzoną kobietą. Anja Rubik jednak nie przejmuje się tymi opiniami i z chęcią opowiada o swoim życiu erotycznym. Anja Rubik Sasha Knezevic Foto: Kapif Anja Rubik coraz śmielej dzieli się ze swoimi fanami opowieściami o swoim życiu seksualnym. – „Kobiety mają gorsze prawa do seksu. Gdy kobieta jest wyzwolona, ma wielu partnerów, mówi się o niej, że jest puszczalska. A gdy facet ma wiele partnerek, jest playboyem” – mówiła w zeszłym roku w wywiadzie dla „Elle”. Teraz jest jeszcze ostrzej. – „Jestem uzależniona od kawy, internetu i seksu” – wyznała wprost supermodelka. – „Seks jest bardzo ważny. To jest kwestia zdrowia. Nieuprawianie seksu jest niezdrowe. To dla skóry jest dobre” – twierdzi Rubik. Zobacz także Coś o tym wiedzą Edyta Górniak i Joanna Horodyńska, które ostatnio wzajemnie oskarżały się o brak seksu. Tymczasem jak widać Anja nie ma z nim problemu. Jej mąż musi być bardzo zadowolony! /6 Anja Rubik Instagram Anja Rubik to jedna z najlepszych topmodelek. /6 Anja Rubik Be&w Gwiazda jest w szczęśliwym związku z Sashą Knezevicem. /6 Anja Rubik Instagram Anja Rubik lubi dzielić się scenami ze swojego prywatnego życia. /6 Anja Rubik Darek Majewski / Modelka lubi pokazywać się z mężem. /6 Anja Rubik Kapif Rubik tworzy z Sashą piękną parę. /6 Anja Rubik Bulls To jedna z największych gwiazd modelingu. Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Wszystkie historie znajdziecie tutaj. Napisz list do redakcji: List do redakcji Podziel się tym artykułem: Słynny muzyk Ozzy Osbourne, frontman legendarnego zespołu Black Sabbath, od lat walczy z różnymi nałogami. Niedawno ujawnił, że jest także uzależniony od seksu. Mimo wielu dotychczasowych Chorobą bez problemu nazwiemy ospę lub nowotwór, jednak z większym oporem spotyka się akceptacja zaburzeń, które dotyczą zmian zachodzących w naszej głowie. Aktorka Brianne Davis-Gantt napisała długi list, w którym opisała swoje uzależnienie. Nie, nie od alkoholu - od seksu i miłości. List, który z okazji Dnia Kobiet na łamach "Huffington Post" opublikowała Brianne Davis-Gantt, niemal natychmiast podbił internet. O samej aktorce - Brianne Davis-Gantt słyszało być może niewiele osób, lecz o problemie który opisała - znacznie więcej. Uzależnienie od seksu i miłości dla wielu wydaje się powodem do żartów lub lubieżną, seksualną fantazją. Jest to jednak poważny problem, o którym nie mówi się wystarczająco często i wystarczająco głośno. Zmienić to postanowiła właśnie Davis-Gantt, która opisała swoją walkę z uzależnieniem, które niemal ją zabiło. Moje uzależnienie: seks i miłość "Twoje »dno« to moment, w którym cały twój świat rozpada się wokół ciebie, a ty patrzysz na straszny bałagan, który popełniłaś i myślisz sobie: »Cholera, stworzyłam ten dramat i teraz muszę zrozumieć tę katastrofę życia, do której doprowadziłam« " - zaczęła swój poruszający list Brianne. "Uwielbiałam mieć wielu partnerów jednocześnie. Zwłaszcza jeżeli mieszkali w różnych miastach i teoretycznie nigdy nie mogli się spotkać. Bycie z wieloma parterami jednocześnie trzymało mnie na nogach. Ciągłe oszukiwanie innych to ogromna część haju uzależnionego od seksu i miłości" - kontynuowała Brianne i niemal na wstępie wiele z nas mogłoby uznać ją za egoistkę. "Moją największą fantazją było to, aby stworzyć kilka wersji idealnego partnera. Dostałabym wtedy ochronę emocjonalnego od jednego faceta, od innego finansową, a od jeszcze innego chemię seksualną. Myślałam wtedy, że to byłoby jak drzwi obrotowe – kilku kolesi reagowałoby na każdą moją potrzebę. Ogromnym problemem było to – poza tym, że jest się moralnie złym i okrutnym dla innej osoby – że tak naprawdę nigdy nie byłam dostępna dla nikogo. Używałam mężczyzn jak lustra do odzwierciedlenia tego, co chciałam zobaczyć i poczuć w sobie. Bez nich znikałam. W końcu znalazłam się na końcu drogi i krzyczałam z otchłani mojej duszy: »przepraszam!«. I nie byłam nawet pewna, czy jest to szczere. Chciałam jednak zmienić sytuację. Nagle dwóch mężczyzn stało przede mną i prosiło o wyjaśnienia" Działania, które opisała Brianne Davis-Gantt to nie scenariusz nowego filmu o Christianie Grey'u, lecz historia, którą napisało jej uzależnienie od seksu i miłości. Uzależnienie, o którego istnieniu wie niewiele osób i które wpędza w poczucie winy wiele nieświadomych mężczyzn i kobiet, którzy z każdym swoim działaniem umacniają się w przekonaniu, że są strasznymi ludźmi i zasługują na to, co najgorsze. W końcu na co może zasługiwać manipulatorka? "Czułam się tak odrętwiała. Chciałam umrzeć" "To był moment, w którym zdałam sobie sprawę, że to, co zrobiłam tym mężczyznom, było niszczące dla nich i dla mnie. Zamiast jednak im współczuć, odcięłam się od tego. Czułam, jak unoszę się ponad ziemię, odłączam od ciała i patrzę, jak wszystko się rozgrywa, jakby z boku. Miałam wrażenie, że oglądam siebie w telenoweli. Ale przecież nie jestem postacią w sztuce lub serialu. Jestem realną osobą. Coś było ze mną wtedy naprawdę nie tak. Czy brakuje mi genu, który sprawi, że przejmuje się innymi? Czy byłam po prostu dziwką? Czułam się tak odrętwiała. Chciałam umrzeć. Zraniłam dwoje ludzi, którzy na to nie zasłużyli. Dlaczego mi się to podobało? W moim życiu uzależnienie uświadomiło mi, że bez ludzi, bez ich uwagi, miłości i mocy, czułam się nikim. W końcu przestało to być zabawne. Kiedy nie zwracali na mnie uwagi, nie naprawiali, obsesyjnie zaczęłam flirtować, co było, jak łowienie ryb i wciąganie kogoś w mój świat. A gdy już kogoś złapałam, brutalnie wyrzucałam. Nie ma niczego seksownego w wykorzystaniu kogoś. Zrobiłam to zbyt wiele razy. Byłam zmęczona i wypalona. Byłam nieszczęśliwa. To wystarczyło, by podjąć pracę nad sobą. Ta konfrontacja na podjeździe mojego domu była początkiem mojego leczenia. Jaki był następny krok? Poszłam na grupę wsparcia, coś w stylu AA. Skupiała osoby zmagające się z depresją, alkoholizmem i uzależnieniem od miłości czy seksu. Zdecydowałam się tam pójść, gdy usłyszałam od swojej terapeutki, że mam poważny problem z relacjami. Siedziałam wtedy na niewygodnym krześle, a moje ego wymknęło się spod kontroli. Po raz pierwszy w życiu gdzieś należałam i nie byłam sama w swojej walce. To dało mi nadzieję". Brianne Davis-Gantt / Getty Images / Greg Doherty / Stringer Foto: Getty Images Udostępniając list, który został opublikowany w "Huffington Post", autorka dodała: "Ten list może być szokiem dla wielu osób. Ciężko pracowałam, aby utrzymać swoje życie w tajemnicy. Ale po dziesięciu latach powrotu do zdrowia, zostałam zainspirowana, jeśli nie zmuszona do dzielenia się swoją historią. I jeśli choć jedna osoba, która czuje się zagubiona i samotna, znajdzie odrobinę nadziei w mojej historii, to warto". Seksoholizm, a także inne problemy na tle psychicznym są stale tabuizowane. Niewiele mówi się o tym, gdzie leży granica między fetyszem a zaburzeniem, a w związku z tym, świadomość osób, których dotyka uzależnienie od seksu i miłości, jest niesamowicie mała. Swoimi działaniami nie tylko ranią tych, którzy padają ofiarami ich manipulacji, lecz także siebie. Wyniszczają się emocjonalnie, a gdy koniec końców dopadną ich wyrzuty sumienia, nierzadko decydują się na niezwykle drastyczne kroki. Jeżeli czujesz, że problem seksoholizmu może dotyczyć ciebie, najlepiej zgłosić się do specjalisty - psychiatry lub terapeuty. Wówczas podjęte zostaną odpowiednie kroki - albo w zakresie terapii, albo farmakologii. Jeśli miałaś do czynienia z podobną historią - albo z perspektywy osoby, która miała styczność z seksoholikiem, albo będąc osobą uzależnioną od seksu oraz miłości i chciałabyś podzielić się nami swoimi przemyśleniami, napisz na adres: @ Źródło: Huffington Post / Ofeminin Zobacz także: Jesteś kochanką? Uświadom sobie w końcu te siedem rzeczy Dlaczego tkwimy w nieudanych związkach? Jest na to wyjaśnienie Jak poprawnie zakładać prezerwatywę? Jeśli robisz to źle, jej skuteczność spada do 82 proc. .